Vorig weekend was het weer tijd voor een race training. Met 6 boten aan de start, beloofde het een leuke en interessante training te worden. Wij voeren zaterdag met 5 dames in onze boot, wat natuurlijk weer voor veel gezelligheid en drukte aan boord zorgde.
Wanneer we op zaterdagochtend richting Monnickendam rijden geeft de thermometer van de auto afwisselend -1 of 1 graad aan. Er is geen ontkomen meer aan, het is winter. Toch zijn we positief gestemd, want er lijkt een waterig zonnetje door de wolken te breken. Tot we Amsterdam door rijden.. Een dichte mist trekt op en de borden op de weg worden moeilijk leesbaar. Gelukkig kennen we de route inmiddels op ons duimpje en weten we Waterland zonder problemen te bereiken.
Zaterdagochtend op de fiets naar het station vroren onze vingers al van onze handen af. Het wordt nu echt koud, des te meer reden om hard te varen om het weer warm te krijgen! Om 10 uur tijdens de briefing bij Waterland in Monnickendam werd nog even een laatste kop thee gedronken om zo warm mogelijk aan de training te beginnen.
Zaterdagochtend 8.30. We rijden door een prachtige polder naar Waterland in Monnickendam, als we ons beseffen dat Nederland toch een mooi landje is. Laaghangende mist over de weilanden, koeien die hun neus richting een waterig zonnetje keren en sloten die bijna onzichtbaar zijn door de damp die erboven hangt. Mooi. Maar niet zo best voor ons. Dit mag dan prachtige plaatjes opleveren, het zorgt niet voor wind.
De kop is eraf! Voor het eerst J/70 NK plannen we een weekend op onze thuishaven Waterland om te trainen en de boot in orde te maken. Dan merken we pas hoe roestig die kennis en handigheid is! Vijf vrouwen in de weer met latten, baco’s, spanningsmeters, emmers: voor de ligplaatshouders die over de steigers lopen vast een mooi schouwspel.
Nederlands
English