Zaterdagochtend 09u: ontbijten met verse appeltaart en hete koffie. De zon komt op achter het Muiderslot en laat kleuren zien die een verfpalet zou doen verbleken. Mooi, maar ook een tikkie zorgelijk: zit er wind in die lucht? Het Markermeer is vanaf de kop bij de KNZ&RV in Muiden spiegelglad. Het belooft warm te worden tijdens het Eredivisie weekend, maar de boten zijn nog nat van de ochtenddauw. Dus toch die overbroek aan. 

“De wind moet weg!” Mijn zoontje van bijna 3 zit achterop de fiets en heeft zijn beide handjes op zijn oren. “De wind is niet leuk, mama wind weg doen!”. “Dat kan mama niet lieverd”. Sinds ik een kind heb praat ik continue in de 3^e persoon. Raar, ik weet niet ook niet waarom ik dat doe. Alsof ik en mama twee verschillende personen zijn. Maar beide kunnen het niet, de wind uit doen.

De voetbalclubs hebben allemaal dat ene grote doel: Europa in! En dan bij voorkeur de Champions League uiteraard. De juiste spelers aantrekken in een oververhitte transfermarkt: je kent het wel! Gelukkig kunnen wij dankzij BPD een topper ‘inhuren’ voor onze rentree in Europa!

Het is maart 15:55 uur in de middag. Tamar zit achter haar computer, klaar om dat veel gewilde EK ticket te bemachtigen. 5 min later.. she got it! Een inschrijvingsbevestiging voor het EK in Hyeres dat binnen no time volgeboekt zat. Dat zegt maar weer hoe populair de klasse nog steeds is in Europa.

Met nieuwe teamleden, geen COVID restricties en een EK inschrijving op zak, belooft dit een mooi seizoen te worden.

Het duurde even, maar dan heb je ook wat!

Na maanden wachten op het verlossende woord van Mark Rutte, mochten we eindelijk weer gaan doen wat we het liefste doen. We begonnen ons toch echt zorgen te maken of we ooit nog met z’n vijven in de boot zouden varen dit seizoen. Gelukkig was het nu eindelijk zo ver! Inmiddels is team She Sails een aantal kinderen rijker, waren er wat vage hobby’s opgestart en begonnen onze vriendjes te wennen aan het feit dat we elk weekend vrij waren en we eindelijk mee konden naar schoonmoeders, eindeloos konden bankhangen en rondjes lopen. Helaas voor hen werden ze in de weekenden weer aan hun lot overgelaten, want wij mochten eindelijk weer uren op het water gaan maken, althans, dat dachten we.