Vorig jaar heb ik een periode van zes weken als scheepsarts aan boord van de Wylde Swan gewerkt tijdens een van de Caribische reizen van het Masterskip project (zeilreis onder schooltijd). Toen ik in de zomer van 2019 werd gevraagd in 2020 opnieuw mee te gaan, maar dan met de Cuba-reis (reis 4) én de oceaanoversteek (reis 5), hoefde ik niet lang na te denken.

Begin 2019 blijkt dat de Eredivisie niet doorgaat in de vorm van voorheen. What to do?! Daar hebben we wat op gevonden: hoogtepunten van 2019: iedereen afgestudeerd, een volledige renovatie van een school tot woonhuis en niet 1 maar 2 She Sails baby’s: je moet wat 😉

Wat weten we inmiddels wel van de Helga Cup?

• Dat bijna 300 vrouwen wel echt heel veel is…
• dat 3 velden met ieder 6/7 boten en een pendeldienst een helse planning vergt
• dat ook al vaar je best een aantal eentjes een 4 en een 7 just not good enough is
• dat mooi weer, een gezellig team, en happy hour kern ingrediënten zijn voor een top weekend!

Voorrang betekent in Amsterdam iets heel anders dan in de rest van het land. Rode lichten zijn niet relevant, haaientanden zijn prachtige geometrische vormen in witte verf op het wegdek gekliederd en klein wijkt zeker niet voor groot. Maar waar een fietser in Amsterdam nog wel enigszins aandacht en respect voor heeft, zijn andere fietsers. Auto’s willen zeker geen roestig barrel op hun strakke lak, een andere fietser daarentegen moet je met ontzag tegemoet treden. Zeker op een voorrangsrotonde in de spits in de stad.

Wat denk je dan precies?

Als je over stuurboord op layline ligt, en steeds dichter de boven ton nadert. En je ziet ‘t bootje over bakboord op dezelfde snelheid, ook op layline naar diezelfde boventon varen. Gaat ie voorlangs? Gaan wij voorlangs? Elke seconde kan het anders zijn.